Introductie Van der Muelenstraat Driebergen
andere straat intro kaart foto’s ansichten monumenten luchtfoto woningmarkt
Wie een beetje thuis is in de Driebergse geschiedenis zal de naam Van der Muelen zonder aarzelen koppelen aan Dennenburg. Het huis en het landgoed Dennenburg, zich uitstrekkend van de Langbroekerwetering tot ‘in de duinen’ – tot aan Klein Zwitserland toe -, was van 1723 tot 1889 in het bezit van de aanzienlijke familie Van der Muelen uit Utrecht. In Driebergen het bekendst is waarschijnlijk wel de heer Jan Carel van der Muelen (1748 – 1811), Heer van Maarssenbroek en lid van de Utrechtse Vroedschap. In de zgn. patriottentijd heeft Van der Muelen het een paar jaar zo moeilijk gehad met de heethoofdige patriotse Utrechters, dat hij er de voorkeur aan gaf ook de winter op zijn zomerverblijf Dennenburg door te brengen. Het door hem over die tijd (1787-1789) bijgehouden dagboek vermeldt ook het nodige over de situatie in Driebergen.
Ook het buiten Broekbergen – zie ’t Kloosterlaantje – hoorde oorspronkelijk bij het Driebergse bezit van de familie Van der Muelen. Maar de Van der Muelenstraat – de naam dateert van 28 april 1891 – werd niet genoemd naar bovengenoemde Jan Carel, maar naar een vrouwelijke nazaat, mejuffrouw Louisa Jacoba van der Muelen ” … wegens de vele weldaden door wijlen Mejuffrouw Van der Muelen aan de gemeente bewezen.” Van die weldaden zijn er gene geboekstaafd… of het moest zijn dat zij en haar twee zusters indertijd de gemeente een ongecultiveerd stukje grond verkochten voor de aanleg van het kerkhof aan de Traaij. Dat maakte nog deel uit van de bezittingen van Dennenburg. De buitenplaats Welgelegen – in 1825 afgescheiden van het landgoed Dennenburg – reikte toen nog maar van de Hoofdstraat tot aan de Van der Muelenstraat, pas tientallen jaren later werd het grondbezit van Welgelegen verlengd tot aan de Arnhemsebovenweg. Aan de ene kant werd de betrekkelijk jonge buitenplaats begrensd door de Dennenburgerlaan, aan de andere kant door de latere Buntlaan. De zo genoemde Dennenburgerlaan liep in het verlengde van de Hogesteeg en kwam op de Arnhemsebovenweg uit tegenover de Manger Catsbanen, dus iets terzijde van de latere Welgelegenlaan. De laan heeft het nooit tot een echte straat gebracht en is stilletjes in de latere bebouwing opgegaan.
De Van der Muelenstraat was tot in de 19e eeuw een deel van de Besweg of Bessenweg, die begon op het landgoed Sparrendaal en verderop achtereenvolgens de Buntlaan en de Horstlaan kruiste, over de bezitting De Horst liep en zich via de buitenplaats Heidepark – later verengelst tot Hydepark – in het bos verloor. Zie ook Dokter Hermansstraat.
De Van der Muelenstraat was lange tijd een doodlopende straat, die ophield bij de grensafbakening van Welgelegen. De bebouwing van de naar de Bovenweg gerichte zijde van deze straat begon in 1891, pas zo’n twintig jaar later werden de eerste huizen aan de andere kant van de straat gezet. In 1948, toen de Van der Muelenstraat eindelijk zou worden doorverbonden met de Welgelegenlaan, lag de ijskelder van Welgelegen daarbij nog in de weg. Die werd opgedoekt en zo goed als met de grond gelijk gemaakt.
In 1987 werd de Van der Muelenstraat duchtig gerenoveerd en herschapen in een woonerf.
Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3