Introductie Du Celliée Mullerlaan Driebergen

  intro  kaart  foto’s  ansichten  luchtfoto  woningmarkt

Toen hij zich, na het verlaten van de militaire dienst bij het KNIL -het Koninklijk Nederlandsch-Indische Leger- in Driebergen vestigde gaf majoor b.d. W.L.A. du Celliée Muller (1887-1942) het militaire handwerk nog niet een-twee-drie op. Hij organiseerde de plaatselijke Vrijwillige Burgerwacht, een semi-militair vrijwilligerscorps voor noodgevallen, binnen de kortste keren werd hij aangesteld als commandant.
Samen met andere oud-officieren maakt hij al in 1940 deel uit van de illegale OD (=Ordedienst) die zich – toen de bezetting nog maar net een feit was- al bezig hield met het voorbereiden van een vrij Nederland en derhalve de Duitse bezetting niet als een voldongen feit accepteerde. Vanaf ’t voorjaar 1941 ging de OD ook over tot het verrichten van handelingen die de vijand als illegaal moest beschouwen, zoals spionage.. Erg voorzichtig was Du Celliée niet. Met de bravoure van een beroepsmilitair die voor de duvel en z’n mallemoer niet bang is, zette hij op Koninginnedag 1940 (toen nog op 31 augustus) zijn grammofoon voor het open raam van zijn huis aan de Rosariumlaan. Op de draaitafel lag een opname van het Wilhelmus, de naald ging erop en de volumeknop stond op vol gas. Ziezo de buurt wist ervan: Du Celliée Muller was en bleef Oranjeman. En wie doof was kon ‘t altijd nog zien ook – de hele dag wapperde de driekleur met oranjewimpel aan z’n vlaggenmast!
In het kader van een tegen de OD uitgevoerde landelijke actie van de Sicherheitsdienst werd de ex-KNIL-majoor op 30 september 1941 gearresteerd. Hij overleed in 1942 in het Duitse concentratiekamp Sachsenhausen.

Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3