Introductie Nassau Odijcklaan Driebergen

  intro  kaart  foto’s  ansichten  luchtfoto  woningmarkt

De Nassau Odijcklaan is een van de oudere lanen in het ‘plan Van Waveren’. De laan werd op 8 april 1936 door de gemeenteraad aan Willem Adriaan van Nassau-Odijk (1632-1705) ‘vergeven’. Zijn pa – een buitenechtelijk kind van de vermaarde prins-stadhouder Maurits van Oranje – had omstreeks 1625 uit het grote Oranjebezit kasteel Beverweerd gekregen, waarbij bovendien de ‘heer lijkheid’ van Odijk aan hem was opgedragen. Willem Adriaan – Maurits’ kleinzoon dus – ging door het leven als Van Nassau-Odijk, terwijl z’n oudere broer het deed met Van Nassau-Beverweerd. Deze Willem Adriaan nu kreeg een niet-onbelangrijke rol te spelen in de politiek van de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en was goede maatjes met stadhouder-koning Willem III, z’n achterneef. Ook een huwelijk met een schatrijke Zeeuwse erfdochter deed hem geen kwaad.
Toen Willem Adriaan, tot flinke hoogte gestegen en gezeten op een gevulde portemonnee, vond dat hij aan een buitenverblijf toe was, liet hij z’n oog vallen op Zeist. Wetend dat de Staten van Utrecht nog wat goed te maken had met stadhouder Willem III, vroeg hij of de Edelmogende Heren hem niet de jurisdictie (= de zeggenschap, de /Kerlijke rechten) over Zeist en Driebergen wilde opdragen. Akkoord, voor vijfduizend gulden was Willem Adriaan van Nassau-Odijk ’t heertje, heer over de hoge en vrije heerlijkheid van Zeist en Driebergen. In Zeist liet Willem Adriaan een mooi buitenverbiijf bouwen dat gelukkig nog altijd bestaat: Slot Zeist.

In 1972 werd aan de Nassau Odijcklaan – vooral met een c, dat klinkt niet, maar staat wel – de eerste steen gelegd voor het verpleeghuis en reactiveringscentrum Nassau-Odijckhof.

Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3