Introductie Lindelaan Driebergen

  intro  kaart  foto’s  ansichten  monumenten  luchtfoto  woningmarkt

De Lindelaan kreeg z’n naam in 1909, tegelijk met het Melklaantje. Dat laatstgenoemde laantje is weer verdwenen, het liep van de Hoofdstraat langs huize De Eng naar de Engweg. De Lindelaan haalde het wél. Vanwaar de naam Lindelaan? De Gids voor Utrecht, De Bilt, Zeist, Rijzenburg, Driebergen etc, te dateren als’rond 1900’verschaft het antwoord. In de beschrijving van het dorp Driebergen valt te lezen: “Tegenover de villa Lindenhof, met eene fraaie waranda, gaat rechts van de weg af een aardig laantje dat juist over de Ned. geref. Kerk uitkomt.’ Het aardige laantje is hier onmiskenbaar de Meenkselaan, het huis er tegenover met de fraaie waranda is het huis dat in 1905 in opdracht van B.J. Koker, als een verbeterde versie van dat van zijn overleden vader, wijlen de Driebergse gemeente-secretaris, werd gebouwd. De achterliggende grond werd verkocht als bouwkavels waarop al snel een paar villa’s werden gezet. Het voor deze huizen liggende pad – want meer was’t niet – dat dus Lindelaan ging heten, bleef aanvankelijk eigendom van Koker. Toen in 1913 de gemeente Driebergen deze weg in eigendom overnam, gaf de eigenaar geld toe, omdat nu voortaan de gemeente voor de kosten van het onderhoud moest opdraaien. De bewoners van de eerste huizen aan de aanvankelijk nog doodlopende Lindelaan, hebben kennelijk nog even geprobeerd een sjiekere naam voor hun laan ingang te doen vinden: het Kokerpark. In de advertentiekolommen van ‘Het Nieuws’ komt die naam in 1912 enkele keren voor. Maar dat vond geen navolging. Als Barend Kraal in 1942 herinneringen ophaalt van vijftig jaar geleden, schrijft hij: ‘Van een Lindelaan was nog geen sprake, direct naast Koker stond het renteniershuisje van de heer Wallenberg en daarnaast ‘Zomerlust’, het deftige pension van mevrouw Pronk (dat vroeger een kostschool was geweest), dan het garen -en bandwinkeltje van de weduwe Van Slooten (thans, 1942: schilder Marlet) en eindelijk het patriciërshuis ‘Ons Genoegen’, dat de ruimte innam tot ‘Welgelegen’.
Op ansichtkaarten uit de tijd van de eerste wereldoorlog is te zien dat van de Lindelaan alleen nog maar de linkerkant (gezien vanaf de Hoofdstraat) was bebouwd. Pas na de doortrekking van de laan naar de Traaij – omstreeks 1930 – verschenen ook aan de overzijde huizen.

Overgenomen uit ‘Heg en Steg’ van Dick Steenwijk
Uitgeverij Stichting Kleine Geschiedenis van de Heuvelrug, 2000
isbn 90-6720-236-3